Publilius Syrus

E Vicititatione

Publilius Syrus; breve Syrus (primo saeculo a. Chr. n.)[recencere]

poeta Romanus (85 – 43 a.C.n.)

De fontibus[recencere]

Sententiae[recencere]

  • Inopi beneficium bis dat, qui dat celeriter.
    • VI
  • Alienum aes homini ingenuo acerba est servitus.
    • XIV
  • Audendo virtus crescit, tardando timor.
    • LXIII
  • Honesta fama melior pecunia est.
    • CVIII
  • Honesta turpitudo est pro causa bona.
    • CCXLIV
  • Fortuna cum blanditur, captatum venit.
    • CCLXXVII
  • Fortuna uitrea est: tum cum splendet frangitur.
    • CCLXXX
  • Fortunam citius reperias quam retineas.
    • CCLXXXII
  • Formonsa facies muta commendatio est.
    • CCLXXXIII
  • In sterculino plurimum gallus potest.
    • CCCLVII
  • In tranquillo esse quisque gubernator potest.
    • CCCLVIII
  • Iudex damnatur ubi nocens absolvitur.
    • CDVII
  • Saxum volutum non obducitur musco.
    • DXXIV
  • Quod vult habet, qui cupere quod sat est potest.
    • DLIX
  • Invitat culpam qui peccatum praeterit
    • DCCL
  • Stultum facit fortuna, quem vult perdere.
    • CMXI
  • Taciturnitas stulto homini pro sapientia est.
    • CMXIV
  • Proximum ab innocentia tenet locum verecunda peccati confessio.
    • MLX
  • Calamitas virtutis occasio est.

Attributae[recencere]

nexus externi[recencere]