Iordanus Brunus

E Vicititatione
(Redirectum de Giordano Bruno)
Monumentum

Iordanus Brunus (vulgo Giordano Bruno, 1548–1600) fuit philosophus Nolanus.

Citationes[recencere]

  • At nos, quantumvis fatis versemur iniquis...
    propositum tamen invicti servamus...
    ...ut mortem minime exhorrescimus ipsam.[1]
  • In tristitia hilaris, in hilaritate tristis.[2]
  • Maiori forsan cum timore sententiam in me fertis quam ego accipiam.[3]
  • Pugnavi, multum est; me vincere posse putavi... Et studium et nixus sors et natura repressit. Est aliquid prodisse tenus; quia vincere fati In manibus video esse situm. ... Secla futura, suum potuit quod victor habere: Non timuisse mori, simili cessisse nec ulli Constanti forma, praelatam mortem animosam Imbelli vitae.[4]
  • Quod non debet nec vult resipiscere, et non habet quid resipiscat, nec habet materiam resipiscendi, et nescit super quo debet resipisci.[5]
  • Si bene feceris, vide cui.[6]
  • Umbra profunda sumus, ne nos vexetis, inepti,
    non vos, sed doctos tam grave quaerit opus.[7]

Incipit[recencere]

De magia[recencere]

Antequam De magia, sicut antequam de quocunque subiecto disseratur, nomen in sua significata est dividendum; totidem autem sunt significata magiae, quot et magi. Magus primo sumitur pro sapiente, cuiusmodi erant Trimegisti apud Aegyptios, Druidae apud Gallos, Gymnosophistae apud Indos, Cabalistae apud Hebraeos, Magi apud Persas (qui a Zoroastre), Sophi apud Graecos, Sapientes apud Latinos.

De umbris idearum[recencere]

Est in sublimi posita
Dianae in Chio facies,
Quae tristis templum videtur intrantibus,
Hilaris exeuntibus.

De vinculis in genere[recencere]

Ut eum qui vincire debet necessarium est rerum quodammodo universalem rationem habere, ut hominem (qui epilogus quidam omnium est) valeat alligare, quandoquidem, ut alibi diximus, in hac potissimum specie rerum omnium species maxime per numeros licet intueri, ut eorum alii referuntur ad pisces, alii ad aves, ad serpentes, alii ad reptilia, tum secundum genus, tum secundum eorum species.

Notae[recencere]

  1. De monade, numero et figura; in Firpo 1998, p. 112.
  2. Candelaio, epigrafe.
  3. Kaspar Schoppe, epistula a Konrad Rittershausen (Roma, 17 Februarii 1600); in Firpo 1998, p. 351.
  4. De monade, numero et figura; in Gentile 1925, p. 297.
  5. 21 Decembris 1599; in Firpo 1998, p. 333.
  6. Candelaio, actus III.
  7. De umbris idearum, frontispicium.

Bibliographia[recencere]

  • Giordano Bruno, Candelaio, Mondadori, Milano, 1994. ISBN 88-04-38060-8
  • Giordano Bruno, De magia et De vinculis in genere, in La magia e le ligature, Mimesis, Milano, 2000. ISBN 88-87231-38-9
  • Giordano Bruno, De umbris idearum, curavit Salvator Tugini, E.S. Mittlerum & filium, Berolini, 1858.
  • Luigi Firpo, Il processo di Giordano Bruno, Salerno Editrice, Roma, 1998. ISBN 88-8402-135-9
  • Giovanni Gentile, Giordano Bruno, in Opere, Valecchi, Firenze, 1925.