Demonstrantes
dēmōnstrantēs ← dēmōnstrāns ← dēmōnstrāre
Verba allata
[recencere]- drachmae enim pondere lusum ⟨f⟩u⟨r⟩oris gigni dixerunt, species vanas imaginesque conspicuas obversari demonstrantes; duplicatum hunc modum legitimam insaniam facere; quidquid vero adiciatur ponderi, repraesentari mortem. —Naturalis historia Plinii [1]
Vide etiam
[recencere]- dēmōnstrābat, dēmōnstrābimus, dēmōnstrābit, dēmōnstrābunt
- dēmōnstranda, dēmōnstrandā, dēmōnstrando
- dēmōnstrant, dēmōnstrantur, dēmōnstrat
- dēmōnstrantibus
- dēmōnstrāre, dēmōnstrārent, dēmōnstrāret
- dēmōnstrāsse
- dēmōnstrāta, dēmōnstrātā, dēmōnstrātam, dēmōnstrātārum, dēmōnstrātās, dēmōnstrātīs, dēmōnstrātōs, dēmōnstrātum, dēmōnstrātus
- dēmōnstrātiō, dēmōnstrātiōne, dēmōnstrātiōnem
- dēmōnstrāvēre, dēmōnstrāverint
- dēmōnstrāvī, dēmōnstrāvimus, dēmōnstrāvit
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 21, cap. 105, [178] — demonstrantes