Demonstrantibus
dēmōnstrantibus ← dēmōnstrāns ← dēmōnstrāre
Verba allata[recencere]
- itaque Alexander Magnus – etenim insignibus iudiciis optime citraque invidiam tam superba censura peragetur – inter spolia Darii Persarum regis unguentorum scrinio capto, quod erat auro, margaritis gemmisque pretiosum, varios eius usus amicis demonstrantibus, quando taedebat unguenti bellatorem et militia sordidum: «immo Hercule», inquit, «librorum Homeri custodiae detur», ut pretiosissimum humani animi opus quam maxime diviti opere servaretur. —Naturalis historia Plinii [1]
Vide etiam[recencere]
- dēmōnstrābat, dēmōnstrābimus, dēmōnstrābit, dēmōnstrābunt
- dēmōnstranda, dēmōnstrandā, dēmōnstrando
- dēmōnstrant, dēmōnstrantur, dēmōnstrat
- dēmōnstrantēs
- dēmōnstrāre, dēmōnstrārent, dēmōnstrāret
- dēmōnstrāsse
- dēmōnstrāta, dēmōnstrātā, dēmōnstrātam, dēmōnstrātārum, dēmōnstrātās, dēmōnstrātīs, dēmōnstrātōs, dēmōnstrātum, dēmōnstrātus
- dēmōnstrātiō, dēmōnstrātiōne, dēmōnstrātiōnem
- dēmōnstrāvēre, dēmōnstrāverint
- dēmōnstrāvī, dēmōnstrāvimus, dēmōnstrāvit
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 30, [108] — demonstrantibus