Resoluto
resolūtō ← resolūtus ← resolvere
Verba allata[recencere]
- Galliae et Hispaniae frumento in potum resoluto quibus diximus generibus spuma ita concreta pro fermento utuntur, qua de causa levior illis quam ceteris panis. —Naturalis historia Plinii [1]
Fontes[recencere]
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XVIII, cap. 12, [68] — resoluto