Resoluto
resolūtō ← resolūtus ← resolvere
Verba allata
[recencere]- Galliae et Hispaniae frumento in potum resoluto quibus diximus generibus spuma ita concreta pro fermento utuntur, qua de causa levior illis quam ceteris panis. —Naturalis historia Plinii [1]
Fontes
[recencere]- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 18, cap. 12, [68] — resoluto