Resolvente
resolvente ← resolvēns ← resolvere
Verba allata
[recencere]- immo vero etiam ferarum remedia antiqui prodiderunt demonstrando, quomodo venenata quoque ipsa sanarentur. torpescunt scorpiones aconiti tactu stupentque pallentes et vinci se confitentur. auxiliatur ⟨i⟩is helleborum album tactu resolvente, ceditque aconitum duobus malis, suo et omnium. —Naturalis historia Plinii [1]
Fontes
[recencere]- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 27, cap. 2, [6] — resolvente