Solutionibus
solūtiōnibus ← solūtiō ← solvere
Verba allata[recencere]
- ambo prosunt dysintericis et solutionibus ventris in vino austero ternis digitis flore capto et similiter bis die poto, ulceribus veteribus et ambustis cum cera et per se oris ulceribus. —Naturalis historia Plinii [1]
Fontes[recencere]
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 48, [81] — solutionibus