Solvunt

E Vicititatione

solvuntsolvere

Verba allata[recencere]

  • fici maturae urinam cient, alvum solvunt, sudorem movent papulasque, ob id autumno insalubres, quoniam sudantia huius cibi opera corpora perfrigescunt. —Naturalis historia Plinii [1]
  • firmat et commanducata radix dentes; eadem decocta cum vino sistit alvum, folia solvunt. —Naturalis historia Plinii [2]
  • folia eius ex aqua pota alvum solvunt; serpentes abigunt, apium, vesparum, crabronum ictibus inlita medentur. —Naturalis historia Plinii [3]
  • in causa alterutraque modus est: sic et alvum copiosiores solvunt, modicae sistunt. —Naturalis historia Plinii [4]
  • Melimela et reliqua dulcia stomachum et ventrem solvunt, siticulosa, aestuosa, sed nervos non laedunt. —Naturalis historia Plinii [5]
  • semine alvum solvunt, largius sumpto urinam cient, rheumatismos cohibent, qui si non fuere, non prosunt. —Naturalis historia Plinii [6]

Fontes[recencere]

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIII, cap. 63, [120] — solvunt
  2. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 86, [235] — solvunt
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 14, [29] — solvunt
  4. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 26, [64] — solvunt
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIII, cap. 55, [104] — solvunt
  6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXVII, cap. 91, [114] — solvunt