Consumpto
cōnsūmptō ← cōnsūmptus ← cōnsūmere
Verba allata[recencere]
- Lactucae Graeci tria fecere genera: unum lati caulis, adeo ut ostiola olitoria ex iis factitari prodiderint – folium his paulo maius herbaceo et angustissimum, ut alibi consumpto incremento –, alterum rotundi caulis, tertium sessile, quod Laconicum vocant. —Naturalis historia Plinii [1]
- nec tam adventus spectatur quam reditus, sive ab ictu resilit ignis sive opere confecto aut igne consumpto spiritus remeat. —Naturalis historia Plinii [2]
- rege ea peste consumpto maeret plebes ignavo dolore, non cibos convehens, non procedens; tristi tantum murmure glomeratur circa corpus eius. subtrahitur itaque deductae multitudini. —Naturalis historia Plinii [3]
Vide etiam[recencere]
- cōnsūmantur, cōnsūmat, cōnsūmātur
- cōnsūmendīs, cōnsūmente, cōnsūmere, cōnsūmeret, cōnsūmerētur
- cōnsūmī, cōnsūmit, cōnsūmitur
- cōnsūmpserit
- cōnsūmptīs, cōnsūmptum, cōnsūmptūram, cōnsūmptus
- cōnsūmunt, cōnsūmuntur
Fontes[recencere]
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XIX, cap. 38, [125] — consumpto
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 55, [142] — consumpto
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XI, cap. 20, [64] — consumpto