Cuniculum

E Vicititatione

cunīculumcunīculus

Verba allata

A

  • Adesse in Capitolio iussit; quod in templum ipse nescio qua per Gallorum cuniculum ascendit. Convenerunt conrogati et quidem ampli quidam homines sed immemores dignitatis suae. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis [1]

C

  • Cum altero eorum — nam alter obses retentus — duo exploratores per cuniculum missi; per quos satis comperta re trecenti armati transfuga duce in urbem ingressi nocte portam quae proxima erat cepere. —Ab urbe condita Titi Livii [2]

E

  • Ex Capitolio. Videtis igitur hoc uno verbo ‘unde’ significari res duas, et ex quo et a quo. Cum autem eo restitui iubet, ita iubet ut, si Galli a maioribus nostris postularent ut eo restituerentur unde deiecti essent, et aliqua vi hoc adsequi possent, non, opinor, eos in cuniculum qua adgressi erant sed in Capitolium restitui oporteret. —Pro A. Caecina oratio Ciceronis [3]

I

  • Ibi commissis operibus, cum e fossa in cuniculum pateret iter, primo ipsis ferramentis, quibus in opere usi erant, deinde celeriter armati etiam subeuntes occultam sub terra ediderunt pugnam; segnior deinde ea facta est intersaepientibus cuniculum, ubi vellent, nunc ciliciis praetentis nunc foribus raptim obiectis. —Ab urbe condita Titi Livii [4]
  • Inde non solum magna vis fumi sed acrior etiam foedo quodam odore ex adusta pluma cum totum cuniculum complesset, vix durare quisquam intus poterat. —Ab urbe condita Titi Livii [5]
  • Ita expugnandi pariter cogendique ad deditionem spe amissa, dictator in locis propter propinquitatem notis ab aversa parte urbis, maxime neglecta quia suapte natura tutissima erat, agere in arcem cuniculum instituit. —Ab urbe condita Titi Livii [6]
  • Itaque cum aperta vi parum procederet consuli res, cuniculum occultum vineis ante contecto loco agere instituit; et aliquamdiu, cum dies noctesque in opere essent, non solum sub terra fodientes sed egerentes etiam humum fefellere hostem. —Ab urbe condita Titi Livii [7]

N

  • Nova etiam haud magni operis adversus eos qui in cuniculo erant excogitata res. Dolium a fundo pertusum, qua fistula modica inseri posset, et ferream fistulam operculumque dolii ferreum, et ipsum pluribus locis perforatum, fecerunt. Hoc tenui pluma completum dolium ore in cuniculum verso posuerunt. —Ab urbe condita Titi Livii [8]

Q

  • Quem ubi acceperunt, aperiunt rectam in cuniculum viam, nec fuit magni operis; momento enim ad inane suspenso fulturis ab hostibus muro pervenerunt. —Ab urbe condita Titi Livii [9]

T

  • Tertii generis est, quod in Hispania nascitur, similis nostro lepori ex quadam parte, sed humile, quem cuniculum appellant. —De agricultura Varronis [10]

Vide etiam

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Philippicae orationes in M. Antonium. (The Latin Library): Philippica secunda. VIII [20] — cuniculum
  2. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber X, caput 10, 3 — cuniculum
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - Pro A. Caecina oratio. (The Latin Library): 30 [88] — cuniculum
  4. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 7, 10 — cuniculum
  5. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 7, 13 — cuniculum
  6. 6.0 6.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber IV, caput 22, 4 — cuniculum
  7. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 7, 6 — cuniculum
  8. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 7, 11 — cuniculum
  9. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXVIII, caput 7, 9 — cuniculum
  10. 10.0 10.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Liber tertius, XII. — cuniculum