Fortuna

E Vicititatione

Verba allata[recencere]

  • Ars manet, ars durat, fortuna recedere curat. (Loci comm., 12.)
  • Audaces fortuna iuvat - (vide: Audentis fortuna iuvat)
  • Audentis fortuna iuvat, piger ipse sibi obstat.
Lucius Annaeus Seneca
  • Diligitur nemo, nisi cui fortuna secunda est. Ovidius
  • Faber est suae quisque fortunae.
  • Fortes fortuna adiuvat.
Terentius, Phormio, 203.
  • Fortibus viris fortuna data est. Ennius
  • Fortuna favet fatuis.
  • Fortuna favet fortibus.
  • Fortuna fortes metuit, ignavos premit. Seneca
  • Fortuna in homine plus, quam consilium valet. Syrus
  • Fortuna miserrima tuta est. Ovidius
  • Fortuna nimium quem fovet, stultum facit. Syrus
  • Fortuna obesse nulli contenta est semel. Syrus
  • Fortuna opes auferre, non animum potest. Seneca
  • Fortuna variabilis(mutabilis),Deus mirabilis.
  • Fortuna vitrea est, tum cum splendet frangitur. Syrus
  • Fortunae caetera mando.
Ovidius Naso, Metamorphoses, 2, 140.
  • Fortunae filius.
Quintus Horatius Flaccus, Satirae 2, 6, 49.
  • Fortunam citius reperias, quam retineas. Syrus
  • Fortuna magna magma domino est servitus.
  • Fortuna mea in bello campo.
  • Fortuna sequatur.
  • Fortuna velut luna statu variabilis, semper crescis aut decrescis. Carmina Burana
  • Gutta fortunae prae dolio sapientiae.
  • Haud est virile terga fortunae dare. Seneca
  • In rebus bellicis maxime dominantur Fortuna. Sententia
  • Inveni portum. Spes et fortuna, valete. Epitaphius