Secantibus
secantibus ← secāns ← secāre
Verba allata[recencere]
- hoc et religiosius colligitur, primum enim gladio circumscribitur, dein qui succisurus est ortum spectat et precatur, ut id liceat sibi concedentibus diis facere observatque aquilae volatus; fere enim secantibus interest, et, si prope advolavit, moriturum illo anno qui succidat augurium est. —Naturalis historia Plinii [1]
Vide etiam[recencere]
- secābis, secābit
- secamenta
- secanda, secandī, secandō, secandum
- secāns, secante, secantium
- secāre, secārī
- secant, secantur, secat, secātur
- secent, secēs, secet, secētur
- secta, sectae, sectās, sectī, sectīs, sectum, sectus
- sectile, sectilia, sectilibus, sectilis
- sectiōne, sectiōnēs
- sectīvī, sectīvō, sectīvum
- sectūra
- secuisse
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXV, cap. 21, [50] — secantibus