Transeuntem
trānseuntem ← trānsiēns ← trānsīre
Verba allata
[recencere]- is mature sermoni adsuefactus, omnibus matutinis evolans in rostra in forum versus, Tiberium, dein Germanicum et Drusum Caesares nominatim, mox transeuntem populum Romanum salutabat, postea ad tabernam remeans, plurium annorum adsiduo officio mirus. —Naturalis historia Plinii [1]
- summa commendatio eorum ut transeuntem feminam odor invitet etiam aliud agentis. —Naturalis historia Plinii [2]
Fontes
[recencere]- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 60, [121] — transeuntem
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius decimus, cap. 4, [20] — transeuntem