Jump to content

Cuniculos

Nexus addere
E Vicititatione

cunīculōs ← cunīculus

Verba allata

C

  • Cuniculi dicti ab eo, quod sub terra cuniculos ipsi facere solent, ubi lateant in agris. Horum omnium tria genera, si possis, in leporario habere oportet. Duo quidem utique te habere puto, quod in Hispania annis ita fuisti multis, ut inde te cuniculos persecutos credam. —De agricultura Varronis [1]

E

  • Ebusi terra serpentes fugat, Colubrariae parit, ideo infesta omnibus nisi Ebusitanam terram inferentibus; Graeci Ophiussam dixere. nec cuniculos Ebusus gignit, populantes Baliarium messes. —Naturalis historia Plinii [2]
  • erutum hoc ab iis tempore hiberno Indi furantur aestivo fervore, conditis propter vaporem in cuniculos formicis, quae tamen odore sollicitatae provolant crebroque lacerant quamvis praevelocibus camelis fugientes. —Naturalis historia Plinii [3]
  • Et ut loca diversa, sic dispari modo etiam oppugnabant: Romanus testudinibus et vineis et ariete admovendo muris, regii ballistis catapultisque et alio omni genere tormentorum tela ingerentes et pondere ingenti saxa; faciebant et cuniculos et quidquid aliud priore oppugnatione expertum profuerat. —Ab urbe condita Titi Livii [4]

F

  • Furo a furvo dictus, unde et fur. Tenebrosos enim et occultos cuniculos effodit, et eiicit praedam quam invenerit. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [5]

L

  • leporum generis sunt et quos Hispania cuniculos appellat, fecunditatis innumerae famemque Baliarum insulis populatis messibus adferentis. —Naturalis historia Plinii [6]
  • locus vocatur Zoaranda; eundem esse manifestum, quod demersa perfert. alterum deinde transit lacum, qui Thospites appellatur, rursusque in cuniculos mergitur, post XXII p. circa Nymphaeum redditur. —Naturalis historia Plinii [7]

O

  • occursant in utroque genere silices; hos igne et aceto rumpunt, saepius vero, quoniam id cuniculos vapore et fumo strangulat, caedunt fractariis CL libras ferri habentibus egeruntque umeris noctibus ac diebus per tenebras proximis tradentes; lucem novissimi cernunt. —Naturalis historia Plinii [8]

P

  • Propter hoc cuniculos egit et circa praedam lutulentam incertamque reptavit oblitus dierum, oblitus rerum naturae melioris, a qua se avertit. —Naturales quaestiones Senecae [9]
  • Propugnacula adversus vineas statuere, transversis cuniculis hostium cuniculos excipere, et palam et clam coeptis obviam ire, donec pudor etiam Hannibalem ab incepto avertit, castrisque communitis ac praesidio modico inposito, ne omissa res videretur, in hiberna Capuam concessit. —Ab urbe condita Titi Livii [10]

Q

  • Quattuor esse iudicant causas: aut quia tunc maxime in umorem mutabilis terra sit, aut quia maiores in remoto imbres sint, quorum aqua per secretos cuniculos reddita tacite suffunditur. —Naturales quaestiones Senecae [11]
  • Quid? si pater fana expilet, cuniculos agat ad aerarium, indicetne id magistratibus filius?
Nefas id quidem est, quin etiam defendat patrem, si arguatur. —De officiis Ciceronis [12]

T

  • Timaeus mathematicus occultam protulit rationem: Phialam appellari fontem eius, mergique in cuniculos ipsum amnem vapore anhelantem, fumidis cautibus ubi conditur. —Naturalis historia Plinii [13]
  • Tum demum desperatis rebus suis C. Marius adulescens per cuniculos, qui miro opere fabricati in diversas agrorum partis ferebant, conatus erumpere, cum foramine e terra emersisset, a dispositis in id ipsum interemptus est. —Historiae Romanae Vellei [14]

V

  • Vulpes, cubile fodiens, dum terram eruit
Agitque pluris altius cuniculos,
Pervenit ad draconis speluncam ultimam,
Custodiebat qui thesauros abditos. —Fabulae Phaedri [15]

Vide etiam

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Liber tertius, VII. — cuniculos
  2. ↑ 2.0 2.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 11, [78] — cuniculos
  3. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 36, [111] — cuniculos
  4. ↑ Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXI, caput 46, 10 — cuniculos
  5. ↑ 5.0 5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber XII. De animalibus. Caput II. [29] — cuniculos
  6. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 81, [217] — cuniculos
  7. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 31, [128] — cuniculos
  8. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 33, cap. 21, [71] — cuniculos
  9. ↑ Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber V. 15, versus 4 — cuniculos
  10. ↑ 10.0 10.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXIII, caput 18, 9 — cuniculos
  11. ↑ 11.0 11.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber III. 26, versus 1 — cuniculos
  12. ↑ 12.0 12.1 Marcus Tullius Cicero - De officiis ad Marcum filium libri tres. (The Latin Library): Liber tertius. 23 [90] — cuniculos
  13. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 9, [55] — cuniculos
  14. ↑ 14.0 14.1 Velleius Paterculus, Historiarum ad M. Vinicium consulem libri duo (ed. J. Hellegouarc'h, Paris 1982). Liber II. Caput XXVII. p. 4 — cuniculos
  15. ↑ 15.0 15.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, XXI. Vulpis et draco. Versus 2 — cuniculos
  16. ↑ Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IV. Capitulum VI, [8] — cuniculos
Receptum de "https://la.wikiquote.org/w/index.php?title=Cuniculos&oldid=13033"