Resolutae
resolūtae ← resolūtus ← resolvere
Verba allata
[recencere]- Tertio quoque die solvendum sic, ut remota calida aqua cetera eadem fiant: tantummodo singulae fasciae, quotiens resolutae fuerint, subtrahantur. —De Medicina Celsi [1]
- in equis et omni iumentorum gener⟨e⟩ indicia animi praeferunt, marcidae fessis, micantes pavidis, subrectae furentibus, resolutae aegris. —Naturalis historia Plinii [2]
Fontes
[recencere]- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, 10. p. [1l] — resolutae
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 50, [137] — resolutae