Jump to content

Resolvantur

E Vicititatione

resolvanturresolvere

Verba allata

[recencere]
  • Ergo longa quiete et inmobili paene corpore opus est, donec ex ipso crustae leniter resolvantur. —De Medicina Celsi [1]
  • Si vero dens dolores movet eximique eum, quia medicamenta nihil adiuvant, placuerit, circumradi debet, ut gingivae ab eo resolvantur; tum is concutiendus est. —De Medicina Celsi [2]

Fontes

[recencere]
  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, 18. p. [3c] — resolvantur
  2. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, 12. p. [1a] — resolvantur