contra serpentes vero suco expresso ad potum et inposita ulceri opifera, ⟨ut⟩ nihil aeque, reperiuntur, tantaque est vis, ut ne matutinas quidem occidentesve umbras, cum sunt longissimae, serpens arboris eius adtingat, adeo ipsam procul fugiat. —Naturalis historiaPlinii[1]
hanc alii petraeam vocant, inimicissimam vino, quam praecipue vitis fugiat aut, si non possit fugere, moriatur. —Naturalis historiaPlinii[2]
Lupino usus proximus, cum sit et homini et quadripedum generi ungulas habenti communis. remedium eius, ne metentes fugiat exiliendo, ut ab imbre tollatur. —Naturalis historiaPlinii[3]
postea fico adepta vires, quod evenire trimae aut utique quinquenni, detruncata superficie ipsum ⟨quo⟩que deputatum et, ut dictum est, adraso cacumine defigi in crure fici, custoditum vinculis, ne curvatura fugiat. —Naturalis historiaPlinii[4]
si quis alam ei detruncet, non fugiat examen. cum processere, se quaeque proximam illi cupit esse, in officio conspici gaudet. —Naturalis historiaPlinii[5]
