Perveniente
Verba allata
[recencere]- undique primo dolor, mox et macies earum partium fragilis, postremo tabes morsque, non intrante suco aut non perveniente, maximeque id fici sentiunt. caprificus omnibus immunis est, quae adhuc diximus. —Naturalis historia Plinii [1]
Vide etiam
[recencere]- pervēnēre, pervēnerint, pervēnerit, pervēnērunt, pervēnit
- pervenīre, pervenīrī, pervēnisse
- perveniant, perveniat, perveniātur, perveniet, pervenit, pervenītur, perveniunt
- perveniendī
- perventum
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 17, cap. 37, [225] — perveniente