Ille enim cum summa diligentia non medici tantummodo, sed etiam regis custodiretur, tamen malagmata sua devorando bibendoque suam urinam in exitium se praecipitavit. —De MedicinaCelsi[1]
invenio et podagra liberatos edendo eam decoctaeque ius bibendo, hoc et cardiacis datum et comitialibus morbis addito sale, item splenicis in vino albo per dies XL ⟨et⟩ ictericis nec non et phreneticis. —Naturalis historiaPlinii[2]
per omnia haec praedicatur sitis quaeri. iam vero quae in bibendo certamina, quae vasa adulteriis caelata, tamquam per se parum doceat libidines temulentia! —Naturalis historiaPlinii[3]
terram attingere ore triduo proximo quam sit genitus negant posse. quo quis acrior, in bibendo nares mergit. —Naturalis historiaPlinii[4]
↑Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 66, [165] — bibendo
