Hilare

E Vicititatione

hilarehilaris

Verba allata

A

  • Annianus poeta in fundo suo, quem in agro Falisco possidebat, agitare erat solitus vindemiam hilare atque amoeniter. Ad eos dies me et quosdam item alios familiaris vocavit. —Noctes Atticae A. Gellii [1]
  • Apud Ennium:
Si voles advortere animum, comiter monstrabitur.
Comiter hilare ac lubenter, cuius origo Graeca κῶμος, inde comissatio Latine dicta et in Graecia, ut quidam scribunt, κωμῳδία. —De lingua Latina Varronis [2]

H

  • Hos mihi circulatores qui philosophiam honestius neglexissent quam vendunt in faciem ingeret. Constitui tamen contumelias perpeti: moveat ille mihi risum, ego fortasse illi lacrimas movebo, aut si ridere perseverabit, gaudebo tamquam in malis quod illi genus insaniae hilare contigerit. Sed non est ista hilaritas longa: observa, videbis eosdem intra exiguum tempus acerrime ridere et acerrime rabere. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3]

I

  • Id porro quod dicitur aut est lascivum et hilare, qualia Gabbae pleraque, aut contumeliosum, qualia nuper Iuni Bassi, aut asperum, qualia Cassi Severi, aut lene, qualia Domiti Afri. —Institutio oratoria Quintiliani [4]

N

  • Nec dubium quin ea longe melius cum suis folliculis, ante quam eluantur, praeberi possint. Nam et cibi et vini vires habent, nitidumque et hilare et corpulentum pecus faciunt. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [5]

S

  • Splendebat hilare poculis convivium,
Magno apparatu laeta resonabat domus,
Repente duo cum iuvenes sparsi pulvere,
Sudore multo diffluentes corpora
Humanam supra formam, cuidam servulo
Mandant ut ad se provocet Simonidem;
Illius interesse, ne faciat moram. —Fabulae Phaedri [6]

T

  • Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Semper enim ex eo quod maximas partes continet latissimeque funditur tota res appellatur. Dicimus aliquem hilare vivere; ergo si semel tristior effectus est hilara vita amissa est? At hoc in eo M. Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus ἀγέλατος, ut ait idem, vocaretur. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [7]

Vide etiam

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber XX. Capitulum VIII, [1] — hilare
  2. 2.0 2.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber septimus, V. p. 89 — hilare
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. XXIX, versus 7 — hilare
  4. 4.0 4.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber sextus, 3. p. 27 — hilare
  5. 5.0 5.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber VI. Caput III. [5]  — hilare
  6. 6.0 6.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, XXVI. Poeta. Versus 20 — hilare
  7. 7.0 7.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber quintus. XXX [92] — hilare