Praedicatione
praedicātiōne ← praedicātiō ← praedicāre
Verba allata[recencere]
- ad lumborum et renium dolores semen obolorum trium pondere, pari cumini bibitur. venerem stimulant, urinam cient utilissime, praeterquam vesica exulcerata, radice quoque plurimorum praedicatione. —Naturalis historia Plinii [1]
Vide etiam[recencere]
- praedicant, praedicat, praedicātur
- praedicantēs, praedicantis, praedicantium
- praedicātam, praedicātum, praedicātus
- praedicātiō
- praedicāvit
- praedicem, praedicet
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 42, [108] — praedicatione