Praedicendam
praedicendam ← praedicendus ← praedīcere
Verba allata
[recencere]- Et rationem quidem defectus utriusque primus Romani generis in vulgum extulit Sulpicius Gallus, qui consul cum M. Marcello fuit, sed tum tribunus militum, sollicitudine exercitu liberato pridie quam Perses rex superatus a Paulo est in concionem ab imperatore productus ad praedicendam eclipsim, mox et composito volumine. —Naturalis historia Plinii [1]
Vide etiam
[recencere]- praedīcere, praedīcī
- praedīcant, praedīcat, praedīcātur
- praedīcet, praedīcit, praedīcunt
- praedicta, praedictae, praedictam, praedictās, praedictārum, praedictīs, praedictō, praedictōrum, praedictōs, praedictum, praedictus
- praedictiō, praedictiōnēs
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 9, [53] — praedicendam