Praedictas
praedictās ← praedictus ← praedīcere
Verba allata
[recencere]- magna, verum post has, gratia extra praedictas crispis densa veluti grani congerie, quas ob id a similitudine apiatas vocant. —Naturalis historia Plinii [1]
- Pomiferae arbores quaeque mitioribus sucis voluptatem primae cibis attulerunt et necessario alimento delicias miscere docuerunt, sive illae ultro ab homine didicere blandos sapores adoptione et conubio – idque munus etiam feris volucribusque dedimus –, intra praedictas constant. —Naturalis historia Plinii [2]
- Ceterae omnes extra praedictas – etenim enumerare longum est – folia deperdunt, observatumque non arescere nisi tenuia et lata et mollia, quae vero non decidant, callo crassa et angusta esse. —Naturalis historia Plinii [3]
Vide etiam
[recencere]- praedīcere, praedīcī
- praedīcant, praedīcat, praedīcātur
- praedicendam
- praedīcet, praedīcit, praedīcunt
- praedicta, praedictae, praedictam, praedictārum, praedictīs, praedictō, praedictōrum, praedictōs, praedictum, praedictus
- praedictiō, praedictiōnēs
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 16, cap. 1, [1] — praedictas
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 31, [61] — praedictas
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 16, cap. 34, [82] — praedictas